Sydeggen på Romsdalshorn

Vêrmeldingane var som dei har vore for fjordfylket i heile sommar,- ikkje spesielt gode, og ein måtte kikke litt utom fylkegrensa for å finne klatrevêr. Ein kjapp telefon til Odd i Romsdalen bekrefta fort at der var det tørt, og meldingane tilsa opphald fram til klokka 15 på søndagen. Endre satt i Sogndal og tvinna tommeltottar og pussa karabinar, og var sjølvsagt heller ikkje tung å be. Valet fall på sydeggen på Romsdalshorn, ei lita perle av ei rute som går i venstreprofilen på bildet ovanfor. Den kjende Halls renne i midten, den klassiske nordveggruta ute til høgre. Sydeggen toppar på Litlehornet, før ein må ned i skaret mellom toppane, der Halls renne kjem opp, for så å klatre oppatt til sjølve Romsdalshorn. Ruta er rekna for den finaste til topps og held grad 5+.

Romsdølene kallar dette anmarsj, vi andre dødelige kallar det klyving. Men men, opp kom vi.

Sydeggen i profil til venstre, toppar på Litlehornet, sjølve Romsdalshornet til høgre.
Sjølve sydegga midt imot. Her er det svært høgt ned til Romsdalen, og vi passerte fleire exitpoints for BASE-hopping.
Odd ledar første lengda, litt vrient å entre sjølve eggen.
Nedklatring til skaret mellom toppane. Nydelig rangling, fast og fint fjell.
På toppen med rikskjendisen Trollveggen i bakgrunnen. Retur gjorde vi via rappellruta i nordveggen. Ein er svært sjeldan aleine i denne veggen, så her må ein vere forsiktig slik at ein ikkje riv ut stein på folk under. Denne ruta er forøvrig også veldig fin som rute opp, grad 4 og 5 taulengder. Anbefalast!

Takk til Odd og Endre for flott tur!